სექტემბრის დაბადების ქვა
სექტემბრის დაბადების დღის ქვა, საფირონი, ივლისის დაბადების დღის ქვის, ლალის, ნათესავია. ორივე მინერალ კორუნდის ფორმაა, რომელიც ალუმინის ოქსიდის კრისტალური ფორმაა. თუმცა, წითელი კორუნდი ლალია. ხოლო კორუნდის ყველა სხვა ძვირფასი ქვის ხარისხის ფორმა საფირონია.
ყველა კორუნდს, მათ შორის საფირონს, მოჰსის შკალით 9-ის სიმტკიცე აქვს. სინამდვილეში, საფირონები სიმტკიცით მხოლოდ ბრილიანტების შემდეგ მეორე ადგილზეა.
როგორც წესი, საფირონები ლურჯი ქვების სახით გვხვდება. მათი ფერი ძალიან ღია ცისფერიდან მუქ ინდიგომდე მერყეობს. ზუსტი ფერი დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენი ტიტანი და რკინაა კრისტალურ სტრუქტურაში. სხვათა შორის, ლურჯის ყველაზე ღირებული ფერი საშუალო-მუქ ღიღილოსფერ-ლურჯია. თუმცა, საფირონები ასევე გვხვდება სხვა ბუნებრივ ფერებსა და ელფერებში - უფერო, ნაცრისფერი, ყვითელი, ღია ვარდისფერი, ნარინჯისფერი, მწვანე, იისფერი და ყავისფერი - რომლებსაც ლამაზი საფირონები ეწოდება. კრისტალში არსებული სხვადასხვა სახის მინარევები იწვევს ძვირფასი ქვების სხვადასხვა ფერს. მაგალითად, ყვითელი საფირონები ფერს რკინისგან იღებენ, ხოლო უფერო ძვირფას ქვებს არ აქვთ დამაბინძურებლები.
საფირონების წყარო
მსოფლიოში საფირონების უდიდესი წყარო, ძირითადად, ავსტრალიაა, განსაკუთრებით ახალი სამხრეთი უელსი და კუინზლენდი. ისინი გვხვდება გამოფიტული ბაზალტის ალუვიურ საბადოებში. ავსტრალიური საფირონები, როგორც წესი, ლურჯი ქვებია მუქი და მელნისფერი გარეგნობით. მეორეს მხრივ, ინდოეთში, ქაშმირი, ოდესღაც ღიღილოსფერ-ლურჯი ქვების ცნობილი წყარო იყო. ხოლო შეერთებულ შტატებში, ძირითადი წყაროა მონტანაში მდებარე იოგო გულჩის მაღარო. ის ძირითადად მცირე ზომის ქვებს იძლევა სამრეწველო გამოყენებისთვის.
საფირონის თქმულებები სექტემბრის დაბადების ქვის შესახებ
სიტყვა „საფირონი“ ძველ ენებში იღებს სათავეს: ლათინური სიტყვიდან „sapphirus“ (რაც ლურჯს ნიშნავს) და ბერძნული სიტყვიდან „sappheiros“ („sappheiros“), რომელიც არაბეთის ზღვაში მდებარე საფირონის კუნძულს აღნიშნავს. ძველ საბერძნეთში საფირონის წყარო სწორედ ეს ქვა იყო, თავის მხრივ კი არაბული სიტყვიდან „safir“. ძველი სპარსელები საფირონს „ციურ ქვას“ უწოდებდნენ. ის აპოლონის, წინასწარმეტყველების ბერძნული ღმერთის, ძვირფასი ქვა იყო. დელფოში მის სალოცავში დახმარების სათხოვნელად მისული თაყვანისმცემლები საფირონებს ატარებდნენ. ძველი ეტრუსკები საფირონებს ძვ. წ. VII საუკუნეშიც კი იყენებდნენ.
გარდა იმისა, რომ საფირონი სექტემბრის დაბადების დღის ქვა იყო, ის სულის სიწმინდეს განასახიერებდა. შუა საუკუნეებამდე და შუა საუკუნეებში მღვდლები მას უწმინდური აზრებისა და ხორციელი ცდუნებებისგან დასაცავად ატარებდნენ. ევროპის შუა საუკუნეების მეფეები ამ ქვებს ბეჭდებისა და ბროშებისთვის აფასებდნენ, რადგან თვლიდნენ, რომ ის მათ ზიანისა და შურისგან იცავდა. მეომრები თავიანთ ახალგაზრდა ცოლებს საფირონის ყელსაბამებს ჩუქნიდნენ, რათა ერთგულები დარჩენილიყვნენ. გავრცელებული შეხედულების თანახმად, ქვის ფერი მუქდებოდა, თუ მას მრუში ან უღირსი ადამიანი ატარებდა.
ზოგი თვლიდა, რომ საფირონები ადამიანებს გველებისგან იცავდა. ხალხს სჯეროდა, რომ შხამიანი ქვეწარმავლებისა და ობობების ქილაში მოთავსებით, ისინი მაშინვე დაიხოცებოდნენ. მე-13 საუკუნის ფრანგები თვლიდნენ, რომ საფირონი სისულელეს სიბრძნედ გარდაქმნიდა, გაღიზიანებას კი - კარგ ხასიათზე.
ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი საფირონი დედოფალ ვიქტორიას მიერ 1838 წელს ნახმარი საიმპერატორო სახელმწიფო გვირგვინზეა მოთავსებული. ის ლონდონის კოშკში, ბრიტანეთის გვირგვინის სამკაულებში ინახება. სინამდვილეში, ეს ძვირფასი ქვა ოდესღაც ედუარდ აღმსარებელს ეკუთვნოდა. მან ეს ქვა ბეჭედზე ატარა 1042 წელს კორონაციის დროს და ამიტომ მას წმინდა ედუარდის საფირონი უწოდა.
ჩვენი კომპანია სპეციალიზირებულია საფირონის მასალების სხვადასხვა ფერებში მიწოდებაში, საჭიროების შემთხვევაში, ჩვენ ასევე შეგვიძლია პროდუქციის პერსონალიზება ნახაზებით. საჭიროების შემთხვევაში, გთხოვთ, დაგვიკავშირდეთ
eric@xkh-semitech.com+86 158 0194 2596
doris@xkh-semitech.com+86 187 0175 6522
გამოქვეყნების დრო: 2023 წლის 1 ნოემბერი